|
|
|
|
|
Liturgie dialectdienst 10 augustus 2025
Liturgie dialectdienst 10 augustus 2025
Brommerskieken in de
karke
Deenst in de streektaol
10 augustus 2025
in de Remigiuskarke in Steendern
Veurganger: dhr. Jan Leijenhorst
Organist: dhr. Bram van Oort
Waorde van welkom
Zingen: leed 216:1,2,3
1. Dit is ne morgen as ooit den aersten,
Fluitende geetlings meldt het in koor.
Dank veur het zingen, dank veur den morgen,
beide ontspringt der ni’j an het waord.
2. Dauw op de aerde, zonlecht van baoven,
vochtige gaorden, geurig as to.
Dank veur de vruchte, weiden en beume,
al wel hier kuiert, zut: het is good.
3. Dag van mien laeven, lecht veur mien’ ogen,
lecht, dat ooit spöllen waor Eden lag.
Dank uutgelaoten iederen morgen
God veur zien’ schepping: ne ni’jen dag.
Waorde dee an alles veurafgaot
Zingen: leed 281:1,2,3,4,5
1. Wi’j zeukt, Heer, hier ow angezicht,
God, hol ow oog’ op ons ericht: Kyrie eleison!
2. At mangs den duuster’n ons verrast,
hol ons dan in oww’ goodheid vast’: Kyrie eleison!
3. Verschien zo at den dag angeet,
I’J, zonn’, dee-t ons te wachten steet: Kyrie eleison!
4. I’j roopt ons met ne ni’jen naam’
uut dit genadeloos bestaon: Kyrie eleison!
5. Dat elkeen’, dee-t zich tot ow wendt,
den glood van oww’ genade kent: Kyrie eleison!
Stille wean
Zingen: leed 281:
6. De zonne straolt ow van ’t gezicht’
en zet ons laeven in ow lecht. Amen. Halleluja!
7. I’j hebt ow waord gestand edaon’:
wi’j bunt met Christus op estaon’. Amen. Halleluja!
8. Hee geet ons veur, is ons veuruut.
De schepping zunk zien’ bliedschap uut: Amen. Halleluja!
9. Het leed, van wee-t bunt veur egaon’
zet ons vandaag’ töt zingen an: Amen. Halleluja!
10. Vlam op in ons en spaor ons an!
Etreust zölle wi’j wieter gaon. Amen. Halleluja!
’n Verhaaltje
Bidden bi’j ’t losdoon van de Biebel
Uut de Biebel: Marcus 6:45-51
Meteen daornao gaf hee ziene discipelen opdracht in ’t schip te gaone en veuruut te varen naor de andere kante, naor Betsaïda, intied dat hee ’t volk wegstuurn.
Naodat hee afscheid van eur enommene had, ging hee den barg an op um te bidden.
Ton ’t aovend ewordene was, was ’t schip midden op de zee en hee was allene an land.
Hee zag ho ze an ’t äösen waarn um veuruut te kommen, want zee hadden de wind veur. In de naonacht kwam hee op eur to, lopend ovver de zee, en hee wol eur veurbi’jgaon.
Ton ze um ovver de zee zagen lopen, menen ze, dat hee een spook was en raeren ’t uut.
Ze hadden um allemaole ezeen en waarn glad van ’t rit. Maor hee begon teggen eur te praoten en zei teggen eur: “Mood hollen! Ik bun ’t. Maak ow maor neet benauwd.”
Hee klom bi’j eur in ’t schip en de wind ging liggen. Zee waarn glad van de wieze.
Want zee hadden dat met de breude neet begreppen, umdat ze hardleers waarn.
Zingen: Ik zeuk Ow (op de wieze van leed 981)
1 Ik zeuk Ow, wil het met Ow waogen,
want altied anders dan e’dacht
heb I’j Ow aover mi’j eboagen
zoas een moder in de nacht.
3 In grote vraogen en in klagen
mot ik deur diepe stiltes hen.
Gao-J dan met mi'j, wil I’j mi’j dragen?
Maak I’j in mi’j een ummekeer?
4 Ik wil mi’j blind op Ow verlaoten,
op wa-J mien ziel zacht’ hebt ezegd.
A-k in ’t duuster met Ow praote
heur I’j mi'j an, bin I’j mien licht.
Ovverdenking
Meditatief orgelspel
Zingen: leed 800:1,3
1. Wat zol ik zonder Ow ewest waen,
ho zol ik zonder Ow bestaon?
Ik zol ne prooi van angst en vrees waen,
allenig deur de welt hen gaon.
Mien’ leefde tasten as in ’t blinde.
Ne afgrond mi’j veur ogen steet.
En waor zol ik ne treuster vinden,
dén wark’lijk wist van mien verdreet?
3. Maor Christus gof mi’j taal en teken
en ik bun wisse van zien’ stemm’.
De nacht is veur het lecht eweken,
het zinloos lot krig zin deur Um.
No word ik mens’, krieg’ waer mien vri’j waen,
bi’j water, waord en wien en brood,
umdat ik wett’ van zien ons nao waen,
waor-t zich twee, dree bi’jnene doot.
Danken en bidden, stille wean, Onze Vader
Onze Vader, l’j dén in den hemel bunt,
Ow name, laot dén eheilegd wodden; Ow koninkriek, laot dat kommen; Ow wille, laot dén gebeurn op de aerde zo as in den hemel.
Geef ons noo het brood veur vandage en vergeef ons onze schulden net as wi’j vergeeft dee bi’j ons in de schuld staot; en bewaar ons veur verleiding en maak ons vri’j van den kwaojen.
Want van Ow is het koninkriek en de kracht en de heerlekheid noo en alle dage. Amen.
Zingen: Ezegend bunt de leu die laeft (op de wieze van leed 969)
1. Ezegend bunt de luu die laeft
op d’aosem van de wind.
Die in eur waord en wark verwaeft,
wat zie in dreume vindt.
2. Ezegend is ’t waord, dat geet
as bode van ’t lecht.
Dat oplöcht waor verdriet besteet
en opkump veur het recht.
3. Ezegend hande die zacht’ heelt
en diepe glippen hecht.
Die in eur goeiigheid uutbeeldt,
wat uut eur harten sprekt.
4. Ezegend is ’t laevensspoor,
dat naor de toekomst wis.
Waor-t mensen liefhebt, daor is ’t klaor,
dat God dicht’ bi’j ons is.
Waorde waormet wi’j verdan könt
Zingen: leed 425
1 Op pad met oww’n zegen gaot wi’j onze waege
van hier, uut dit huus, waor-t oww’ stemm’ wordt eheurd,
in Christus verbonden, in Um uut ezonden
op weg in ne waereld dee-t wacht op Ow waord.
Um daor in genade oww’ waorde as zäöde
te zaeien bes deep’ in het duusterste dal,
deur leefde edreven um leu in ons laeven
oww’n zegen te brengen, dee-t opsmieten zal.
De buule geet rond
| | terug
|
| |
|
|
|
|